The World’s Largest Tidal Power Plant Will Generate Electricity for 175,000 Homes in Scotland

http://themindunleashed.org/2014/09/coming-soon-worlds-largest-tidal-power-plant-will-generate-electricity-175000-homes.html

Dieter Broers - Der verratene Himmel, TimeToDo.ch - 17.11.2014

Griechenlands angebliche „Success-Story“: Verelendung statt Demokratie

http://www.annotazioni.de/post/1433

Die Bankiers in Griechenland haben mit Hilfe des ihnen untertänigen politischen Systems dem Steuerzahler mit unerhörter Dreistigkeit weitere 10 Milliarden Euro aufgebürdet.

http://www.griechenland-blog.gr/2014/10/schlitzohrigkeit-der-bankiers-in-griechenland/2133432/

Rüstungsskandal: Razzia bei Genfer Rohstoffhändler Gleich aus drei griechischen Korruptionsfällen soll Geld bei einem Grossgoldhändler gelandet sein.

http://www.tagesanzeiger.ch/wirtschaft/unternehmen-und-konjunktur/Ruestungsskandal-Razzia-bei-Genfer-Rohstoffhaendler-/story/10039373?track

Λιγότερο από 2 εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενοι στην παραγωγική οικονομία για να ζήσουν τα υπόλοιπα 9,3 εκατομμύρια !!! Υπάρχει περίπτωση να δουλέψει αυτό σε ετούτο το σύμπαν ;

http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2100478

Με 3.000.000 συνταξιούχων, 900.000 δημοσίων υπαλλήλων, 2.000.000 ανέργων, 1.500.000 ανήλικων, 1.500.000 οικονομικά ανενεργών πολιτών και μόνο 2.000.000 απασχολούμενων στην παραγωγική οικονομία,είναι αναπόφευκτη η συντριβή.

http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1993357

Γεώργιος Σουρής έναν αιώνα πριν: "Ω Ελλάς, ηρώων χώρα τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα; "

Όλα αυτά που ζούμε σήμερα αυτός ο τόπος τα έχει ζήσει ξανά. Το 1902 ο Γεώργιος Σουρής γράφει κάποιους στίχους για να σχολιάσει την κατάσταση της εποχής εκείνης στην Ελλάδα.Στίχοι επίκαιροι λες .. και έβλεπε ο άνθρωπος τη ζωή του Έλληνα σήμερα... 2012.

Διαβάστε στους στίχους του σατιρικού μας ποιητή:

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, Να 'χει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Να 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή. Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.

Ο Έλληνας δυο δίκαια ασκεί πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος. Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους! σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται. Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!

Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα, πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη... αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα, δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει. Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού. Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας. Θέλει ακόμα –κι αυτό είναι ωραίο– να παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Δυστυχία σου, Ελλάς, 
με τα τέκνα που γεννάς!Ω Ελλάς, ηρώων χώρα τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα; 

goodstory

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/09/blog-post_5206.html#ixzz2eNBR82rt

Λεύκιππος & Δημόκριτος: Οι πατέρες της ατομικής φυσικής και η θεωρία τους για τις μαύρες τρύπες

Μάνος Δανέζης " Όλα είναι ένα "

ΑΒΑΤΟΝ: Μιλάτε για κάτι το καινούργιο, που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και τον πολιτισμό που καταρρέει. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που έχει κάνει το σημερινό πολιτισμό να καταρρέει.

Δ.Μ.: Ο πολιτισμός που έχουμε σήμερα στηρίζεται στη μεγάλη επανάσταση του 17ου αιώνα. Η επανάσταση αυτή προικοδότησε τον πολιτισμό μας με αρχές και δόγματα, που ήταν σωστά τότε, αλλά έχουν πάψει να υφίστανται.Ποια ήταν αυτά τα δόγματα; Το πρώτο δόγμα ήταν εκείνο της ύλης. Δηλαδή, όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι ύλη. Δεν υπάρχει τίποτε πέρα από την ύλη. Έτσι δομήθηκε ο πολιτισμός με βάση τις υλικές ανάγκες, ξεχνώντας τις άλλες αξίες πέραν της ύλης. Δημιουργήθηκε, λοιπόν, ο πολιτισμός των αναγκών. Αλλά μόνο των υλικών αναγκών. Βέβαια, για τότε ήταν σωστό, γιατί ο κόσμος υπέφερε. Δεν είχε να φάει ένα κομμάτι ψωμί και πέθαινε στους δρόμους από τις αρρώστιες. Τι μπορούσαν να τον ενδιαφέρουν ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός και η φιλοσοφία; Έτσι γεννήθηκε ένας πολιτισμός πρωτογενούς ανάγκης. Αλλά αυτός ο πολιτισμός έχει ήδη ξεπεράσει αυτήν την ανάγκη.

Οι έννοιες του φτωχού, του πλουσίου, του καπιταλιστή και του κομουνιστή διαφέρουν από χώρα σε χώρα και από εποχή σε εποχή. 

ΑΒΑΤΟΝ: Σε τέτοιες όμως καταστάσεις απαιτούνται κοσμογονικές αλλαγές. Σε παρόμοιες ιστορικές στιγμές έχουν γίνει επαναστάσεις.


Δ.Μ.: Μα κι εγώ για μια επανάσταση μιλάω. Μία μεγάλη, επιστημονική επανάσταση

όμως. Και το κεντρικό συστατικό αυτής της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης είναι: 

"Οτιδήποτε αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, αυτό που ο εγκέφαλός μας (η βιολογία μας) έχει τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται ως πραγματικότητα, δεν είναι η πραγματικότητα". 

Και αυτό είναι γνωστό από τους προσωκρατικούς.

Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος τα είπαν με το όνομά τους: οτιδήποτε υποπίπτει στις αισθήσεις μας – στην όραση, στη γεύση, στην ακοή κλπ. – είναι ψευδές.Το μόνο που είναι αληθινό είναι αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας.

Αυτό πήρε και ο Πλάτωνας και έκανε το μύθο του Σπηλαίου. 

Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος έδωσαν επιστημονικά την έννοια στο ΟΝ και στο ΜΗ ΟΝ. 

Το ΟΝ είναι το άτομο και το ΜΗ ΟΝ είναι ο χώρος. 

Και τα άτομα και ο χώρος, μας λέει ο Δημόκριτος, είναι μη αισθητά. Δηλαδή, τα συστατικά του υλικού κόσμου – αυτού που λέμε res – είναι μη αισθητά. 

ΑΒΑΤΟΝ: Για να φτάσουμε όμως στην επανάσταση, απαιτείται να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση που βιώνουμε. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Δ.Μ.: Κοιτάξτε τους τρεις βασικούς πυλώνες της συγκρότησης ενός πολιτισμικού ρεύματος και θα καταλάβετε. 
Οι τρεις αυτοί πυλώνες είναι, πολύ περιληπτικά, η επιστήμη, η θεολογία και η κοινωνική δομή – και συνιστούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο, μέσα στο οποίο κάθε συνιστώσα επηρεάζει και επηρεάζεται από τις δύο άλλες. 
Το αδιάσπαστο αυτό οικοδόμημα ονομάζεται Πολιτισμός. 
Αν ανατραπεί ένας από αυτούς τους πυλώνες, το πολιτισμικό σύστημα καταρρέει. 
Αν πάλι επαναπροσδιοριστεί ένας πυλώνας, τότε αυτό επηρεάζει όλο το οικοδόμημα.Οι βάσεις, πάλι, των θετικών επιστημών είναι οι επόμενες τρεις θεμελιώδεις έννοιες: 

η ύλη (μάζα), 
ο χρόνος και 
ο χώρος (διάσταση). 

Οι έννοιες αυτές δεν αποτελούν όμως τη βάση μόνο του πυλώνα της επιστημονικής κοσμοθεωρίας, αλλά και των άλλων δύο πυλώνων ενός πολιτισμικού ρεύματος, της θρησκευτικότητας και της κοινωνικής φιλοσοφίας.

ΑΒΑΤΟΝ: Αυτές οι τρεις έννοιες δεν θεωρούνται δεδομένες;

Δ.Μ.: Οι έννοιες αυτές δεν είναι χειροπιαστά και αντικειμενικά προσδιορισμένες, αλλά φιλοσοφικά κατηγορούμενα προσδιοριζόμενα με διαφορετικούς τρόπους, από διαφορετικούς πολιτισμούς, σε διαφορετικές εποχές. Αν ανατραπεί το εννοιολογικό περιεχόμενο αυτών των φυσικών εννοιών, θα αλλάξει σιγά – σιγά η επιστημονική, θρησκευτική και κοινωνική βάση του δυτικού πολιτισμού και, αργά ή γρήγορα, ολόκληρη η δομή του πολιτισμού μας. Και μπορώ να σας πω, ότι η ανατροπή του εννοιολογικού περιεχομένου αυτών των φυσικών εννοιών έχει ήδη συντελεστεί. Οι κλασσικές επιστημονικές θέσεις έχουν ανατραπεί δραματικά. Και η κατάρρευση του πυλώνα της κλασσικής επιστημονικής κοσμοθεωρίας παρασύρει σε κατάρρευση ολόκληρο το δυτικό πολιτισμικό ρεύμα.

ΑΒΑΤΟΝ: Και ποιο είναι το περιεχόμενο της ανατροπής αυτής;

Δ.Μ.: Η θεωρία της σχετικότητας έχει αλλάξει δια παντός τη νευτώνεια αντίληψη της ύλης, η οποία με τη σειρά της είχε αλλάξει την αντίληψη που είχαν οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι/επιστήμονες. Και ακόμα, έχει αλλάξει η έννοια της ύλης, η οποία τελικά απεδείχθη ότι είναι μία κατάσταση ενέργειας. Αν πάμε δε στην έννοια του χρόνου, τότε πλέον μπορούμε να μιλάμε μόνο για το χωροχρονικό συνεχές.

Το χωροχρονικό συνεχές του πραγματικού Σύμπαντος έχει δύο ιδιότητες: η πρώτη είναι ότι έχει 4 διαστάσεις και η δεύτερη ότι η Γεωμετρία που το μετράει και το περιγράφει δεν είναι η ευκλείδεια, αλλά η γεωμετρία Riemann. 

Και κάτι ακόμα σχετικά με την έννοια της ταχύτητας που σημαίνει πολλά: η ταχύτητα δεν είναι παρά ένα κριτήριο για το πόσο ο χώρος γύρω μας αποκλίνει της ευκλείδειας γεωμετρίας. 

Όσο μεγαλώνει η ταχύτητα, τόσο η γεωμετρία του χώρου και οι ιδιότητές του αποκλίνουν της ευκλείδειας γεωμετρίας. 

Η ταχύτητα του φωτός είναι το ανώτατο όριο μετά το οποίο ο χώρος παύει στο σύνολό του να είναι ευκλείδειος, άρα και να υποπίπτει στο πεδίο της ανθρώπινης βιολογίας.

Ο χρόνος και ο χώρος όπως τους περιγράφουν και τους μετράνε τα ρολόγια, τα ημερολόγια και οι μεζούρες μας αντίστοιχα, δεν έχουν καμία σχέση, ούτε περιγράφουν την πραγματικότητα της Συμπαντικής Δημιουργίας. Αυτό σημαίνει ότι, αν το σπάσουμε σε χώρο και χρόνο, ούτε ο χρόνος ούτε ο χώρος περιγράφουν τη συμπαντική πραγματικότητα. Το μόνο πραγματικό μέσα στο Σύμπαν είναι το χωροχρονικό συνεχές, το οποίο είναι άτμητο και αδιαίρετο. 

ΑΒΑΤΟΝ: Ποιες είναι οι σημαντικότερες αλλαγές που θα έκαναν τον άνθρωπο, και κατ’ επέκταση τον πολιτισμό μας, να επαναπροσδιοριστεί;

Δ.Μ.: 

Ας ξεκινήσουμε από το ΕΓΩ και το ΕΜΕΙΣ. Καταρχάς, έχουμε την ψευδαίσθηση, ότι μεταξύ "εσένα" και "εμένα" υπάρχει κενό. 

Το περιορισμένο των αισθήσεών μας, η βιολογία μας δηλαδή, δεν μας επιτρέπει να δούμε αυτό που υπάρχει μεταξύ μας. Μου δημιουργεί την πλαστή έννοια της διαιρετότητας και ότι εγώ και εσύ είμαστε κάτι άλλο. Έχω την ψευδή αίσθηση ότι είμαστε ύλη. Μα, το υλικό που υπάρχει γύρω μας και του αέρα, αν το αναλύσεις, είναι το ίδιο υλικό που είμαστε και εμείς.

ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή δεν υπάρχει κενό;

Δ.Μ.: Όχι. Το κενό είναι το πιο γεμάτο πράγμα που μπορούμε να φανταστούμε. Εσύ και εγώ, ό,τι υπάρχει γύρω μας και αυτό ακόμα που νομίζουμε σαν κενό, είναι φτιαγμένο από τα ίδια σωματίδια. Λέγαμε μέχρι τώρα, ότι μεταξύ μας υπάρχει κενό, εννοώντας το τίποτα, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Αυτό που χρειάζεται είναι να σπάσουμε τα δόγματα, να διαδώσουμε τη νέα πραγματικότητα. 

ΑΒΑΤΟΝ: Έτσι φτάνετε στις έννοιες του ΕΓΩ και του ΕΜΕΙΣ;

Δ.Μ.: Βεβαίως. Το ΕΓΩ συνδέεται με κάτι πλαστό, συνδέεται με την πλαστή εικόνα μου. Τι νόημα έχει το ΕΓΩ, αφού εκφράζει μία πλάνη των αισθήσεών μας, κάτι που δεν υπάρχει; Το ΕΓΩ συνδέεται με την πλαστή έννοιας της διαίρεσης. Το ΕΓΩ τελείωσε, αφορά μια ψευδαίσθηση, η οποία δημιουργείται από τη βιολογίας μας. Πίσω από το ΕΓΩ κρύβεται η πραγματικότητα της δημιουργίας. 

ΑΒΑΤΟΝ: Η οποία είναι;

Δ.Μ.: Η συνέχεια. Το άτμητο. Το όλον. Χάνουμε το ΕΜΕΙΣ. Το ΕΜΕΙΣ δεν είναι μια άθροιση μερών, αλλά ένα σύνολο... 

ΑΒΑΤΟΝ: Ενιαίο...

Δ.Μ.: Ενιαίο, ναι. Και αυτή είναι η διαφορά που μας ανέτρεψαν οι δυτικοί. Οι δυτικοί λένε, ότι το ΕΜΕΙΣ είναι ένα σύνολο πολλών ΕΓΩ. Εμείς όμως οι Έλληνες, που φιλοδοξούμε πρωτεύοντα ρόλο στη δημιουργία και του νέου πολιτισμικού ρεύματος, οφείλουμε να τους πούμε: όχι κύριοι, έχετε καταλάβει λάθος την ελληνική φιλοσοφία, πάνω στην οποία δομήσατε αυτό που λέμε "δυτικός πολιτισμός". Εννοούμε, ότι υπάρχει ένα ΟΛΟΝ, που οι αισθήσεις μας το τέμνουν πλαστά σε πολλά ΕΓΩ. Το ΕΜΕΙΣ όμως είναι ενιαίο.

ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή, αυτό το ΕΜΕΙΣ υπάρχει αρχετυπικά μέσα μας αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε;

Δ.Μ.: Ακριβώς! Και είναι η αδυναμία της βιολογίας μας που τέμνει το ΕΜΕΙΣ σε πολλά πλαστά ΕΓΩ. Αυτό είναι το ΕΜΕΙΣ της ελληνικής φιλοσοφίας. Είναι το ΕΝΑ. Και αυτό αποτελεί βασική διαφορά της ελληνικής με την ινδική φιλοσοφία. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την έννοια του Κάρμα. Δεν μπορεί να έχει την έννοια που αποδίδει ο Ινδός. Δεν μπορεί να κοιτάς, τελείως ωφελιμιστικά, να βελτιώσεις το δικό σου κάρμα, ασχέτως με το τι γίνεται γύρω σου. Μέσα στο κάρμα πρέπει να υπάρχει και η έννοιας της αλληλεγγύης του ΕΝΟΣ και του ΕΜΕΙΣ.

ΑΒΑΤΟΝ: Εννοείτε το συλλογικό κάρμα.

Δ.Μ.: Ναι. Υπάρχει μόνο συλλογικό κάρμα. Αν κάνω κάτι, που κατά την ινδική φιλοσοφία βρομίζω ή επιβαρύνω το κάρμα μου σε ατομικό επίπεδο, αλλά το κάνω για το ΕΜΕΙΣ – το παιδί μου, την πατρίδα μου – τότε καθαρίζω το κάρμα μου. Γιατί αυτό είναι το κάρμα μου, το κάρμα του ΕΜΕΙΣ. Και το ΕΜΕΙΣ θέλει θυσίες. Αυτό διδάσκει η φύση.

ΑΒΑΤΟΝ: Άλλο μεγάλο θέμα... Τι είναι η φύση;

Δ.Μ.: Ζωή. Η έννοια της φύσης είναι η έννοια της ζωής. Σε τι διαφέρει ένα ζωντανό σκυλάκι από ένα πεθαμένο; Και τα δύο έχουν την ίδια βιολογία, το ίδιο DNA. Για να δω τι είναι αυτό που τα ξεχωρίζει, πρέπει να δω τι είναι η ύλη. Αν δεχθώ την παλιά έννοια της ύλης, δεν μπορώ να απαντήσω. Αν όμως δεχθώ τη νέα έννοιας της ύλης, ξέρω και πώς θα αναστήσω – αν μπορέσω – το νεκρό σκυλάκι.

Θα ξανακαμπυλώσω το χώρο, θα ξαναδώσω ενέργεια δηλαδή. Επειδή όμως η ενέργεια είναι σαν πολύπλοκος οργανισμός, δεν μπορώ να δώσω μια ποσότητα ενέργειας έτσι αθροιστικά. 

ΑΒΑΤΟΝ: Αυτό ανάγεται στη νέα γνώση;

Δ.Μ.: Βεβαίως. Η νέα γνώση πηγαίνει στα τσάκρας. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα μηχανικό, σαν τον κατανεμητή του αυτοκινήτου που κατανέμει την ενέργεια της μπαταρίας κατάλληλα. Θα πρέπει να την κατανείμω κατάλληλα ποσοτικά και ποιοτικά. Άλλη η ποσότητα θα πάει στη καρδιά και άλλη σε κάθε διαφορετικό όργανο, γιατί αυτά έχουν διαφορετικής σύνθεσης μάζες. Έτσι ώστε να ζωντανέψει το σκυλάκι. Δεν λέω ότι τώρα μπορώ να το κάνω, αλλά ξέρω πως γίνεται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από πολλά πυκνώματα. Όταν λέω πυκνώματα, εννοώ ότι έχει πολλά κέντρα που χρειάζονται διαφορετικής ποιότητας και ποσότητας ενέργεια. Όταν παίρνω ελεύθερη ενέργεια από το περιβάλλον πρέπει, λοιπόν, να την κατανείμω κατάλληλα, με έναν τρόπο περίεργο, που μόνο η φύση ξέρει, στο σώμα μου. Αυτή τη δουλειά δεν κάνουν τα τσάκρας;

ΑΒΑΤΟΝ: Αν καταλαβαίνω καλά, συνδέετε την επιστήμη με τον εσωτερισμό! Φαντάζομαι ότι η άποψή σας αυτή θα ξένιζε τους περισσοτέρους συναδέλφους σας, για να μην πω ότι θα την χαρακτήριζαν "αιρετική"...

Δ.Μ.: Εγώ λέω: κύριοι, ξεχάστε ό,τι ξέρατε, ξεχάστε την παλιά γνώση, ξεχάστε και εσωτερισμούς, αποκρυφισμούς, μαγείες κλπ, διότι η γνώση είναι ΜΙΑ και αδιαίρετη. Διότι, αν κάποιοι κάποτε πήραν τη γνώση και τη μεταμόρφωσαν ντύνοντας τη με παραδόσεις, με θρησκείες, με μυθικά στοιχεία και στην ουσία την κατακερμάτισαν ή κάποιοι την ξέχασαν, δεν ευθύνεται η γνώση γι’ αυτό. 

ΑΒΑΤΟΝ: Τότε γιατί μαλώνουμε;

Δ.Μ.: Καλή ερώτηση. Μαλώνουμε, γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι μία είναι η γνώση. 

Εγώ αυτήν τη γνώση ζητάω. 

ΑΒΑΤΟΝ: Όταν αναζητούμε τη γνώση, πάμε εμείς προς τη γνώση ή η γνώση έρχεται προς εμάς;

Δ.Μ.: Η γνώση έρχεται προς εμάς. Αλλά εμείς δεν ενδιαφερόμαστε για τη γνώση, αλλά για τις προσωπικές μας απόψεις. Προσπαθούμε να επιβεβαιωθούμε μέσα από τις γνώσεις μας. Γι’ αυτό, η γνώση μάς έχει εγκαταλείψει.
Η γνώση είναι σαν τη γυναίκα – και γραμματικά είναι θηλυκού γένους – πρέπει να συμφιλιωθεί μαζί σου. Είναι σχέση έρωτα και θα σου αποκαλύπτεται, όσο βλέπει ότι δεν την εκμεταλλεύεσαι. Μια γυναίκα που την πλησιάζεις σαν εκμεταλλευτής, κουμπώνεται και φεύγει. Μόνο αν δει η γνώση ότι είσαι ερωτευμένος μαζί της, ερωτευμένος εσωτερικά, χωρίς σκοπιμότητες και ιδιοτέλεια, αρχίζει και σου ανοίγεται. Και θα σου ανοιχτεί όσο θέλει αυτή. Αυτή είναι η γνώση. 

ΑΒΑΤΟΝ: Από πού προέρχεται, όμως, η γνώση;
Δ.Μ.: Το σύμπαν είναι ένας σκληρός δίσκος, που επάνω του είναι καταγεγραμμένα τα πάντα. Όταν καταλάβουμε ότι το σύμπαν είναι ένα – και ότι παρελθόν, παρόν, και μέλλον δεν υπάρχει, διότι αυτός ο χρονικός διαχωρισμός είναι πλαστός και ανθρώπινος, τότε θα κατανοήσουμε ότι όλα είναι τώρα. Η γνώση ενυπάρχει σε ένα κλειστό σύστημα. Αυτό που ισχύει τώρα ίσχυε στο παρελθόν και θα ισχύει και στο μέλλον (κατά τον πλαστό διαχωρισμό). Όπως είχε πει και ο Αινστάιν, 

"για εμάς τους ορκισμένους φυσικούς – όσο και φαίνεται παρόλογο – οι έννοιες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος ταυτίζονται". 

Και αυτό δεν το λέει ένας φιλόσοφος, αλλά ένας επιστήμονας. Άρα, όλα είναι ένα τώρα. Και το λέω ανοιχτά.

ΑΒΑΤΟΝ: Όπως το καταλαβαίνω, η γνώση ενυπάρχει μέσα μας και ανάλογα με τη προσέγγιση που επιχειρούμε, μας αποκαλύπτεται.

Δ.Μ.: Και βέβαια ενυπάρχει. Θα σας αναφέρω το παράδειγμα των ερωτευμένων φωτονίων. Στα φωτόνια του σύμπαντος ενυπάρχει όλη η γνώση. Αν χωρίσουμε δύο φωτόνια και απομακρύνουμε το ένα από το άλλο, ό,τι πληροφορία φορτώσουμε στο ένα, αυτόματα καταγράφεται και στο άλλο. Η γνώση, λοιπόν, που υπάρχει στο 

Α' του Κενταύρου ή στο Σείριο υπάρχει και μέσα στο μυαλό μου. Τώρα, αν δεν την καταλαβαίνω, πρόβλημά μου. Η γνώση όμως υπάρχει στο μυαλό μου. 

ΑΒΑΤΟΝ: Μήπως όλα αυτά που λέμε είναι δευτερεύοντα και το κυρίαρχο ζήτημα είναι η πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε;

Δ.Μ.: Σίγουρα. Αυτό που έχει σημασία είναι, ότι η επιστήμη λέει ότι υπάρχει δίπλα μας ένας άλλος κόσμος, που οι αισθήσεις μας δεν μπορούν να αντιληφθούν. Και το κυρίαρχο ερώτημα είναι: μπορείς να επικοινωνήσεις με αυτόν το χώρο; Μπορείς, δηλαδή, να καμπυλώσεις το χώρο σου και να επικοινωνήσεις με τον άλλο χώρο; Ίσως κάποτε η φύση βοηθήσει προς αυτή τη κατεύθυνση.

ΑΒΑΤΟΝ: Επομένως, τι ψάχνουμε; Τι ψάχνει, πέρα από την ύπαρξη του σωματιδίου του Θεού, το CERN;

Δ.Μ.: Ψάχνει να αποδείξει, όσο και αν αυτό εκπλήσσει, την επικυριαρχία του παλιού στο καινούργιο. Προσπαθεί, δηλαδή, να αποδείξει ότι η αρχή του κόσμου, του σύμπαντος, είναι η ύλη. Σε αντίθεση με τη θεωρία της σχετικότητας, που δεν πιστεύει ότι η αρχή είναι ο χώρος, 

ο οποίος καπυλούμενος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ύλης.

ΑΒΑΤΟΝ: Ωραία είναι όλα αυτά, αλλά ο σημερινός άνθρωπος, ιδιαίτερα ο νέος, τι πρέπει να καταλάβει;

Δ.Μ.: Δύο πράγματα. Πρώτα, να καταλάβει την πλάνη των αισθήσεων. Να καταλάβει ότι είναι φυλακισμένος στις αισθήσεις του. Να καταλάβει ότι το πραγματικό είναι το μη αισθητόν. Να καταλάβει, με επιστημονικούς όρους, μία άλλη συγκρότηση του σύμπαντος.

Και το δεύτερο είναι να τον αφήσουμε πραγματικά ελεύθερο. Από εκεί και πέρα, θα φτάσει στην αλήθεια. Και, βέβαια, θα πρέπει να του λέμε σωστά πράγματα. Όλες οι θεωρίες, από πιο κλασική, τη νευτώνεια, μέχρι την πιο εξελιγμένη καταλήγουν στην πλάνη των αισθήσεων. Αλλά αυτό δεν το λένε. 

Όταν καταλάβει ο άνθρωπος ότι όλα είναι ένα matrix, μια εικόνα, θα καταλάβει ότι μια εικόνα δεν μπορεί να ευτυχίσει. 

Κάθεσαι μπροστά στον καθρέπτη και βλέπεις το είδωλό σου. Το είδωλό σου από μόνο του δεν μπορεί να ευτυχίσει. Θα ευτυχίσει, αν ευτυχίσεις και εσύ.

ΑΒΑΤΟΝ: Μπορώ εγώ, ως εικόνα, να επηρεάσω το πραγματικό αντικείμενο του εαυτού μου;

Δ.Μ.: Βεβαίως. Διότι εικόνα και εσύ είσαστε ένα. Απλώς, αντιλαμβάνεσαι μόνο την εικόνα. Δεν υπάρχει μερισμός της εικόνας και του "εγώ". Ο άνθρωπος, όμως, αντιλαμβάνεται μόνο την εικόνα. 

ΑΒΑΤΟΝ: Και πώς μπορώ να επηρεάσω το εγώ μου;

Δ.Μ.: Αυτό το διδάσκουν πολλοί. Όταν ο άλλος σού λέει, "κάνε διαλογισμό", όταν οι θρησκείες σού λένε "προσευχήσου" – αν, λοιπόν, καταλάβουμε το νόημα αυτών το τεχνικών και τα κάνουμε με πλήρη συνείδηση, τότε θα επικοινωνήσουμε.

ΑΒΑΤΟΝ: Προηγουμένως αναφέραμε την επικοινωνία με το μη αισθητόν, αυτό δηλαδή που δεν μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας. Έχω την αίσθηση ότι και οι δύο υπαινιχθήκαμε το Θεό. Μπορούμε να κατανοήσουμε, τι είναι Θεός;

Δ.Μ.: Αν όλη τη ζωή σου τη φας για να καταλάβεις την πρώτη αιτία, θα πεθάνεις χωρίς να έχεις μάθει τίποτα.

ΑΒΑΤΟΝ: Δηλαδή θα πρέπει να δεχθούμε την ύπαρξή της a priori;

Δ.Μ.: Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.

ΑΒΑΤΟΝ: Μα αυτό δεν μοιάζει καθόλου επιστημονικό...

Δ.Μ.: Επιστημονικότατο! Διότι, πίσω από κάθε γεγονός, υπάρχει μία αιτία, πίσω από κάθε αιτία μια άλλη αιτία, και πίσω από αυτήν κάποια άλλη. Και πίσω από αυτήν που θα θεωρήσεις πρωταρχική αιτία, κρύβεται κάποια άλλη. Έτσι, αν ψάχνεις πάντα για την αιτία πίσω από την αιτία, δεν θα καταφέρεις τίποτα, γιατί η αλυσίδα αυτή είναι άπειρη και η ζωή σου πεπερασμένη.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι είμαστε μέρος ή καλύτερα, συμμετέχουμε σε ένα κοσμικό παιχνίδι και ανάλογα με το ρόλο σου, σου αποκαλύπτονται πράγματα.

 http://logioshermes.blogspot.com/2013/08/blog-post_2299.html#ixzz2cOMAS5mW

Γκάλμπρεϊθ: « Η χώρα κυβερνάται άσχημα,τα ελλείμματα μεγαλώνουν, οι ελίτ προσπαθούν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο »

Τη διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους, αναπτυξιακά μέτρα και απευθείας καταβολή χρημάτων στον ελληνικό λαό κι όχι στις κυβερνήσεις προτείνει ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζέιμς Γκάλμπρείθ, ο οποίος δεν κρύβει την αγωνία του για το μέλλον της χώρας μας σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Suddeutche Zeitung». «Φοβάμαι ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. Η Ευρώπη βρίσκεται πιο κοντά στην κατάρρευση παρά στη λύση. Αρκεί να ταξιδέψει κανείς στην Ελλάδα για να καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Εκατομμύρια άνθρωποι κατρακυλούν, το σύστημα υγείας καταρρέει. Βιώνουν μια κοινωνική κρίση, όπως την ξέρουμε μόνο σε αναπτυσσόμενες χώρες. Η χώρα κυβερνάται άσχημα, τα ελλείμματα μεγαλώνουν, οι ελίτ προσπαθούν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο. Ακόμα και η ελληνική πολιτική έχει χάσει προ πολλού τις ελπίδες της», τονίζει ο κ. Γκάλμπρεϊθ, σημειώνοντας πως υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης ολόκληρης της Ευρωζώνης, εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί να την εγκαταλείψει.Ο Αμερικανός οικονομολόγος προτείνει τη δημιουργία κοινωνικού συμφώνου, το οποίο θα αμβλύνει την ένδεια, ενώ τάσσεται κατά της ιδιωτικοποίησης κερδοφόρων επιχειρήσεων όπως η ΔΕΠΑ, την ίδια ώρα που επιτίθεται στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας, υπό την έννοια μιας πολύ μικρής ομάδας πολύ πλούσιων ολιγαρχών. Από την κριτική του, μάλιστα, δεν ξεφεύγει ούτε η πώληση της Αγροτικής Τράπεζας, στην οποία είναι υποθηκευμένο το 40% των αγροτικών εκτάσεων, στην Τράπεζα Πειραιώς. «Αν υπάρξει κρίση και δεν εξυπηρετούνται τα δάνεια, θα πάρουν υπό την κατοχή τους οι επενδυτές σχεδόν τη μισή καλλιεργήσιμη γη της χώρας», σημειώνει με νόημα ο κ. Γκάλμπρεϊθ.

Euro-Krise: Griechenland und verbotene Wahrheiten

Griechenland ist pleite – das weiß jeder. Wenig bekannt ist hingegen die Existenz eines riesigen Schatzes, auf dem das Land „sitzt“, und der Begierden auslöst: In den Hoheitsgewässern Griechenlands und Zyperns sollen sich laut verschiedenen Studien Öl- und Erdgasvorkommen in einer Größe befinden, die strategische Bedeutung für die europäische Energieversorgung hätte. Der Wert der Energieträger wird auf 300 bis 500 Milliarden Euro veranschlagt und übersteigt damit die Schuldenlast des griechischen Staates. Die Vorkommen sollen denen Libyens vergleichbar sein. 
Auf diesen in der öffentlichen Debatte unbeachteten Aspekt weist „Börsen-Guru“ Dirk Müller in seinem aktuellen Buch Showdown hin. Damit hat er offenbar ein unausgesprochenes Tabu führender Medien verletzt. Anders lässt sich die laut Müller „aggressive Ablehnung“ von „einigen der sogenannten ‚Leitmedien‘“ kaum erklären. In „unverhohlener Polemik“ werde gegen das Buch, „vor allem aber gegen meine Person Stimmung gemacht“, so Müller angesichts der Reaktionen auf sein Werk. (1)
Denn „Mr. Dax“ hat es nicht nur gewagt, auf die riesigen Gasvorkommen zu verweisen, sondern darüber hinaus den Wertumfang und die geostrategische Bedeutung dieses „neuen Persischen Golfes“ als „wesentlichen Treiber der Entwicklungen in Griechenland und Zypern“ identifiziert. (2) Er weist zudem auf das starke Interesse auch der US-Amerikaner hin, die sich bereits Förderrechte zypriotischen Gases sichern konnten. Er erinnert diesbezüglich an den Beschluss der EU, „den Vergabeprozess der Gasexplorations- und Förderrechte für Zypern an den amerikanischen Konzern Noble Energy von den ansonsten üblichen Vergaberichtlinien für öffentliche Aufträge zu befreien. Die Förderrechte können also ohne Ausschreibungen im stillen Kämmerlein an Noble Energie vergeben werden.“ (3)
In Müllers Augen wird Griechenland gezielt destabilisiert und in die Pleite getrieben, um leichte Beute machen zu können. So verweist er auf Untersuchungen der griechischen Staatsanwaltschaft, die 2012 in einer Anklage wegen „Hochverrat, versuchtem Staatsstreich und Mordversuch“ mündeten. Ein „westlicher Geheimdienst“ habe 2008/2009 den Sturz des damaligen Präsidenten Karamanlis vorbereitet, da dieser enge Verhandlungen mit Russland über die Ausbeutung der griechischen Erdgasvorkommen führte. (4)
Auf den ersten Blick mögen sich Müllers Behauptungen ausnehmen, als seien sie einem Drehbuch für einen James-Bond-Film entnommen. Doch der Wirtschaftsexperte denkt sich die Fakten nicht aus, die ihn zu seiner Schlussfolgerung veranlasst haben.
Um seine Thesen auf den Prüfstand zu stellen, wäre eine Beschäftigung mit den genannten Fakten unerlässlich. Doch genau dieser Überprüfung verweigern sich diejenigen, die nun gegen Müller zu Felde ziehen. 


Vorwurf Verschwörungstheorie
Ein Beispiel für die „unverhohlene Polemik“, der er sich seit Veröffentlichung seiner Thesen ausgesetzt sieht, lieferte Markus Lanz in seiner Sendung am 11. Juli. 
Kaum war das Thema angesprochen, prasselten auf den geladenen Börsenexperten Schlagworte ein, die sich in den vergangenen Jahren als diskursive Totschlagargumente bewährt haben wenn es darum geht, eine unliebsame Position zu diskreditieren und sich mit deren Wahrheitsgehalt nicht auseinandersetzen zu müssen. Moderator Lanz warf Müller vor, die Existenz „finsterer Mächte“ und einer „Weltverschwörung“ zu propagieren. „Ich würde gerne wissen wo die drei Leute sind, die die Welt beherrschen“, warf der ebenfalls geladene Gesundheitsminister Daniel Bahr in die Debatte ein, der zudem den sachdienlichen Hinweis beisteuerte, Müller sei doch Börsenexperte und kein Chefermittler.
Während Lanz wieder einmal in seiner Rolle als politisch Ahnungsloser glänzte, der von Fakten nichts wissen will, wenn sie mit seinem aus konformistischen Mainstreammedien zusammengeschusterten Weltbild kollidieren, konterte Müller souverän mit dem Hinweis auf die „belastbaren Quellen“, die öffentlich zugänglich sind. (5)

„Wer diese Argumente und Quellen widerlegen will, muss schon selbst Beweise vorlegen“, schreibt Müller auf seiner Webseite. (6) „Auch ich kann nicht mit absoluter Gewissheit sagen, dass das, was diese von mir angeführten seriösen Quellen berichten stimmt. Ich habe es soweit überprüft, wie es einem Journalisten möglich ist. Selbst in den Ozean zu tauchen und die Gasquellen zu vermessen ist dann doch etwas viel verlangt“, - eine Anspielung auf die Lanz-Sendung, in der der Moderator ihn ernsthaft fragte, ob er denn selber auf den Meeresgrund abgetaucht sei, um sich von der Existenz der Gasvorkommen zu überzeugen.
Der Vorwurf, Verschwörungstheorien zu verbreiten, fällt auf diejenigen zurück, die ihn erheben. Wenn Journalisten und Meinungsmacher vom Schlage eines Markus Lanz das Vorhandensein der Öl- und Gasvorkommen in Abrede stellen, dann behaupten sie selbst damit die Existenz einer Verschwörung: Alle wissenschaftlichen Studien wären demnach gefälscht, alle diesbezüglichen Aussagen griechischer Politiker gelogen, und alle abgeschlossenen Förderverträge Manöver zur Täuschung der Öffentlichkeit.
Exemplarisch für die Niveaulosigkeit der Auseinandersetzung ist ein Artikel des Spiegel mit dem Titel Die seltsame Welt des Mr. Dax. Darin heißt es, Müllers Buch „strotze“ nur so vor „abenteuerlichen Verschwörungstheorien“. Das Hamburger Magazin kübelt auch seinen Spott über die Behauptung aus, die USA wollten die Euro-Zone destabilisieren, um den Aufstieg des Euro zur weltweiten Leitwährung zu verhindern. (7)
Dabei geisterten Schlagzeilen wie „Zocken gegen den Euro“ noch vor drei Jahren im Vorfeld der Bewilligung des europäischen „Rettungspaketes“ durch alle Medien. Der Spiegel schrieb damals: „Auf der einen Seite steht die internationale Finanzindustrie, die mit Milliarden auf eine Pleite Griechenlands oder den Niedergang des Euro spekuliert. Auf der anderen Seite stehen die europäischen Regierungen, die ihre vor elf Jahren eingeführte Gemeinschaftswährung um jeden Preis verteidigen wollen“. (8)
„Hier wird im Moment von Spekulanten ein Angriffskrieg gegen die Euro-Zone geführt“, sagte niemand geringeres als Jochen Sanio, Chef der Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht (BaFin). (9) Auch Bundeskanzlerin Merkel sprach davon, dass es Angriffe auf den Euro gegeben habe und begründete damals die Notwendigkeit des Euro-„Rettungsschirms“ mit den spekulativen Angriffen des internationalen Finanzkapitals. (10)

Und diese folgten nicht alleine einer objektiven Marktlogik. Die Angriffe gingen zumindest teilweise auch auf insgeheim getroffene Verabredungen zurück.
„Wie konspirativ die Angreifer bisweilen vorgehen, beweisen die Untersuchungen, die das US-Justizministerium in der vorvergangenen Woche eingeleitet hat. Die Behörden gehen dem Verdacht nach, dass die Unternehmen von Paulson und anderen Branchengrößen, darunter auch der Fonds der Investmentlegende George Soros, eine konzertierte Attacke gegen den Euro planten. Dazu sollen sie illegale Absprachen über Spekulationen getroffen haben“, schrieb – na wer wohl – der Spiegel. (11)
Der große Ausverkauf
Auch Müllers Behauptung, Griechenland werde gezielt von den führenden westlichen Wirtschaftsmächten in die Pleite getrieben, um „Schnäppchen“ machen zu können, ist nicht von der Hand zu weisen.
Der große Ausverkauf hat schon lange begonnen. Das „Tafelsilber“ des Staates wird an private Investoren verramscht. Ob Flughäfen, Eisenbahnstrecken, Immobilien, Stromnetze, Wasserversorgung, Mautgebühren für Autobahnen, der Staat verschleudert sein Eigentum, um die Interessen seiner Gläubiger – allen voran deutsche Banken – bedienen zu können. Dabei dürfe es keine Tabus geben, äußerte sich vor zwei Jahren der damalige Finanzminister Giorgos Papakonstantinoudama. (12)
Besonders Deutschland tut sich dabei hervor, dem hellenischen Staat das Rückgrat zu brechen. 
„Staatliche deutsche Stellen und die Deutsche Bank treiben den Ausverkauf von Gemeineigentum in den südeuropäischen Krisenstaaten voran“, berichtete vor einem JahrGerman Foreign Policy. „In Griechenland ‚berät‘ die bundeseigene Außenwirtschafts-Förderagentur Germany Trade and Invest (GTAI) den Hellenic Republic Asset Development Fund (HRADF), der seit Ende März alle Besitztitel an griechischem Staatseigentum hält und dessen Verkauf vorbereitet. Der HRADF arbeitet nach dem Modell der deutschen Treuhand, der vorgeworfen wird, ab 1990 das einstige DDR-Volksvermögen umfassend verschleudert zu haben; er profitiere von den ‚deutschen Erfahrungen beim Privatisierungs- und Umstrukturierungsprozess in den neuen Bundesländern‘, heißt es im Bundeswirtschaftsministerium. Die Agentur GTAI, die bei der Suche nach Interessenten mit ihrem griechischen Pendant ‚Investment in Greece‘ zusammenarbeitet, sieht ‚attraktive Investitionschancen‘ bei Immobilien und Bodenschätzen, in der Wasserversorgung, in der Infrastruktur und beim Wettanbieter OPAP, dem größten Glücksspielkonzern Europas und drittgrößten Unternehmen Griechenlands. OPAP wird unter anderem von der Deutschen Bank privatisiert.“ (13)

Um zu verhindern, dass Griechenland wirtschaftlich wieder auf die Beine kommt und nicht mehr gezwungen ist, seine Kostbarkeiten zu verscherbeln, widersetzt sich allen voran Deutschland einem weiteren Schuldenschnitt.
Dieser ist auch Gegenstand der Gespräche während des gegenwärtigen Besuches von Finanzminister Wolfgang Schäuble in Athen. Die Griechen sprächen damit ein „brenzliges Thema“ an, so die dpa in einer Meldung, „von dem Schäuble und Kanzlerin Angela Merkel nichts hören wollen“. 
In gewohnt arroganter Manier unterstellt Schäuble den griechischen Vertretern völlige Inkompetenz in Wirtschaftsfragen: „Es redet niemand, der ein bisschen von der Sache versteht, im Ernst von einem Schuldenschnitt“, zitiert der rbb den Minister. 
Zuspruch erhält Schäuble von Jörg Asmussen, dem berühmt-berüchtigten Agenten der internationalen Finanzmafia (14), und derzeitigem Direktoriumsmitglied der Europäischen Zentralbank: „Die wiederkehrende Debatte über einen Schuldenschnitt ist nicht hilfreich, denn sie lenkt davon ab, dass es zu allererst um die Fortsetzung der Reformen in Griechenland geht“, so Asmussen gegenüber der Rheinischen Post.
Wer über eine volkswirtschaftliche Bildung verfügt, weiß hingegen, dass nur ein Schuldenschnitt einen systemimmanenten Ausweg aus der Krise bietet. (15)
Das dürfte auch dem deutschen Finanzminister bekannt sein. Aber schließlich ist er kein Vertreter der Interessen des griechischen – und auch nicht des deutschen – Volkes, sondern der Finanzindustrie. 

Griechenland wird abgewickelt
Die euphemistisch als „Rettungspakete“ bezeichneten Kreditierungen des griechischen Staates sind kein Ausdruck der vielbeschworenen „europäischen Solidarität“, sondern ein zugunsten der internationalen Kreditgeber durchgeführtes Enteignungsprogramm auf doppelter Ebene. Zum einen wird die griechische Bevölkerung geschröpft, um die Ansprüche der ausländischen privaten Kreditgeber bedienen zu können, die zudem noch abgesichert werden durch Bürgschaften auf Kosten der Allgemeinheit in den Gläubigerstaaten. 
Zum anderen wird der griechische Staat nicht nur um seine Habseligkeiten erleichtert, sondern auch seiner Souveränität beraubt. 
Ein Kernelement staatlicher Souveränität wurde bereits enteignet: Der griechische Staatshaushalt muss von der EU-Troika (EZB, IWF und EU-Kommission) genehmigt werden. Bei Missfallen sperrt sie weitere Kredite. In mafiöser Manier nutzt sie damit das Erpressungspotential, das von dem Damoklesschwert Staatsbankrott ausgeht. Denn eine unkontrollierte Staatspleite wäre das Ende jeder Regierung Griechenlands, die dann nicht mehr in der Lage wäre, die Staatsbediensteten zu bezahlen, die bereits jetzt massenhaft gegen die Sparpolitik demonstrieren. Wohin der Kurs im hellenischen Land geht, wird in Brüssel und Berlin bestimmt, und nicht von der demokratisch legitimierten Regierung in Athen. Diese ist kaum noch von einem Marionettenregime zu unterscheiden. 
In der Nacht zu Donnerstag wurde das erneut deutlich als das Athener Parlament ein umstrittenes Gesetz verabschiedete, das unter anderem die Entlassung von 15 000 Staatsbediensteten bis Ende 2014 vorsieht.
Zuvor hatten Polizisten mit Auto- und Motorradkorsos sowie Sirenengetöse gegen ihre mögliche Entlassung protestiert. Auch tausende andere Staatsbedienstete demonstrierten in den vergangenen Tagen vergeblich gegen das Gesetz.
Linke Abgeordnete warfen der Regierung vor, sie bestehe aus Verrätern und Kollaborateuren der EU-Troika. Auch Abgeordnete der Koalition kritisierten, die geplanten Maßnahmen seien aus dem Stegreif beschlossen worden. Die Regierung hatte es nämlich versäumt, in den vergangenen Monaten Listen mit nicht benötigten Angestellten oder Beamten, die sich strafbar gemacht haben, auszuarbeiten. Nun scheint die Staatsführung wie wild um sich zu schlagen und die erstbesten Staatsdiener entlassen zu wollen. Als erste sind Lehrer, Hausmeister und Reinigungskräfte in Schulen sowie Angestellte der Kommunen dran.
Vor der Abstimmung im Parlament hatte die EU-Troika der griechischen Regierung die Pistole auf die Brust gesetzt: Sollte das Gesetz scheitern, bekommt das Land die nächste „Hilfstranche“ der internationalen Kreditgeber in Höhe von 2,5 Milliarden Euro bis Ende Juli nicht.
Vor diesen Hintergründen wird auch klar, warum der Medien-Mainstream so gereizt auf Müllers Buch Showdown reagiert. 
Denn darin denunziert er ebenso das von diesem Mainstream gezeichnete Bild einer europäischen Solidarität, in der Brüssel und Berlin selbstlos den angeschlagenen Euroländern zur Hilfe eilen, wie die zu diesem Zweck gebetsmühlenartig wiederholten Zerrbegriffe „Rettungspaket“, „Geldgeber“, „Hilfstranche“, „Sparprogramm“ und „Rettungsschirm“ als Täuschungsmanöver in einem verlogenem Schauspiel.

Anmerkungen

"Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ' ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε". Διονύσιος Σολωμός

IQ2 'Μαζί τα Φάγαμε' Debate (4/6): Χάρης Οικονομόπουλος

Proof of life elsewhere in the universe could have profound psychological implications for human belief systems.

Οδυσσέας Ελύτης

Διαβάστε τι είχε πει ο μεγάλος ποιητής μας:

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωση του.Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος.Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας".
Δήλωση που έκανε σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Νοέμβρης Μήνας ταξιδεύει - Παντελής Θαλασσινός

Bomba Estereo - El alma y el cuerpo